مسعود رضایی بیاره
غزال و غزل
انگارهمین لحظه،همین خانه ،همین ثانیهها بود
مــن بـــودم و او بـود و همین حال و هوا بـود
در وسعت چشمــــان سیــه فــــــام وی انــــگار
باغــــی ز غــــزل ، منظرهای رو به خـــدا بــود
هــر منـــــظره حیـرتــــکدهای ، روح و روانـــی
در بــرگ گـُـل و جـــان و دل و بــــاد صبــا بود
از شاعــــر شوریده ز او نـــام نپرسید ، نپرسید
ایـن بـــاغ غــزل چشم دنــــا ، چشم دنــــا بـــود
مـــن محـــو تماشا بـــه نـــــــگاه وی و انــــگار
آتشکـــــدهــا در دل و در سینــــهی مـــا بـــود
خوانـــدم غـــزلی تــــازه بــه مضمون نـگاهش
مــــابین غــــزال و غـــــزلم فاصلـــــههــا بــود
برچسب : نویسنده : 4golvajeha0 بازدید : 23